Ο Αγκοστίνο Καρράτσι (Agostino Carracci ή Caracci,16 Αυγούστου 1557 – 22 Μαρτίου 1602) ήταν Ιταλός ζωγράφος, χαράκτης, σχεδιαστής ταπισερί και δάσκαλος τέχνης. Ήταν, μαζί με τον αδελφό του, Αννίμπαλε Καρράτσι και τον εξάδελφό του, Λουντοβίκο Καρράτσι, ένας από τους ιδρυτές του Accademia degli Incamminati (Ακαδημία Προοδευτικών) στη Μπολόνια. Αυτή η Ακαδημία διδασκαλίας προώθησε τον Καρράτσι με έμφαση στο δια ζώσης σχέδιο. Προήγαγε προοδευτικές τάσεις στην τέχνη και ήταν μια αντίδραση στην παραβίαση της ανατομίας και του χώρου. Η ακαδημία βοήθησε να προωθηθούν οι ζωγράφοι της Σχολής της Μπολόνια .
Βιογραφία
Ο Αγκοστίνο Καρράτσι γεννήθηκε στην Μπολόνια, γιος ράφτη. Ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Αννίμπαλε Καρράτσι και εξάδελφος του Λουντοβίκο Καρράτσι. Αρχικά εκπαιδεύτηκε ως χρυσοχόος. Αργότερα σπούδασε ζωγραφική, πρώτα με τον Πρόσπερο Φοντάνα (Prospero Fontana), ο οποίος ήταν ο Δάσκαλος του Λουντοβίκο και αργότερα με τον Μπαρτολομένο Πασσαρόττι (Bartolomeo Passarotti). Ταξίδεψε στην Πάρμα για να μελετήσει τα έργα του Κορρέτζο. Συνοδευόμενος από τον αδερφό του Αννίμπαλε, πέρασε πολύ καιρό στη Βενετία, όπου εκπαιδεύτηκε ως χαράκτης από τον περίφημο Κορνέλις Κορτ (Cornelis Cort). Ξεκινώντας από το 1574 εργάστηκε ως αναπαραγωγός χαρακτικών, αντιγράφοντας έργα δασκάλων του 16ου αιώνα, όπως οι Φεντερίκο Μπαρότσι, Τιντορέττο, Αντόνιο Κάμπι, Πάολο Βερονέζε και Κορρέτζο. Έκανε επίσης κάποιες πρωτότυπες εκτυπώσεις, συμπεριλαμβανομένων δύο οξυγραφιών .
Ταξίδεψε στη Βενετία (1582, 1587–1589) και στην Πάρμα (1586–1587). Μαζί με τον Αννίμπαλε και τον Λουντοβίκο εργάστηκε στη Μπολόνια για τους κυκλους νωπογραφιών στο Παλάτσο Φάβα ( Ιστορίες του Ιάσονα και της Μήδειας, 1584) και του Palazzo Magnani ( Ιστορίες του Ρωμύλου, 1590–1592). Το 1592 ζωγράφισε επίσης την Κοινωνία του Αγίου Ιερωνύμου, σήμερα στην Πινακοθήκη της Μπολόνια και το θεωρούσε το κορυφαίο έργο του. Το 1620, ο Τζοβάννι Λανφράνκο, μαθητής των Καρράτσι, κατηγόρησε δημόσια έναν άλλο μαθητή των Καρράτσι, τον Ντομενικίνο, για κλοπή δικαιωμάτων αυτού του πίνακα. Από το 1586 χρονολογείται το τέμπλο του Παναγία και Βρέφος με Αγίους, στην Εθνική Πινακοθήκη της Πάρμας. Το 1598 ο Καρράτσι έσμιξε με τον αδελφό του Αννίμπαλε στη Ρώμη, για να συνεργαστούν στη διακόσμηση της Πινακοθήκης στο Παλάτσο Φαρνέζε. Το 1598 έως το 1600 χρονολογείται το τριπλό πορτραίτο, σήμερα στη Νάπολη, παράδειγμα της ζωγραφικής του είδους. Το 1600 κλήθηκε στην Πάρμα από τον Δούκα Ρανούτσιο Α΄ Φαρνέζε της Πάρμας για να ξεκινήσει τη διακόσμηση του Palazzo del Giardino, αλλά πέθανε πριν την τελειώσει.
Ο γιος του Αγκοστίνο, Αντόνιο Καρράτσι, ήταν επίσης ζωγράφος και προσπάθησε να ανταγωνιστεί την Ακαδημία του πατέρα του.
Ένα χαρακτικό του Αγκοστίνο Καρράτσι, σύμφωνα με τον πίνακα «Η αγάπη στη χρυσή εποχή» από τον Φλαμανδό ζωγράφο Πάολο Φιαμμίνγκο του 16ου αιώνα ήταν η έμπνευση για το Le bonheur de vivre του Ανρί Ματίς.
(από Wikipedia)
