Ο Γιάννης Μαραγγιανός, διερευνητικός, με την καταλυτική δύναμη του ελάχιστου, αφοσιώνεται στην ανάδειξη μιας πρότυπης ή και πρωτότυπης θηλυκής ύπαρξης τόσο σπάνιας, όσο και συχνής. Φορές, αφήνεται στον κυνισμό, ή στην αναπάντητη απορία. Ισορροπώντας, σχοινοβατώντας μάλλον, μεταξύ του tatto, της χαρακτικής, του comic και της ζωγραφικής, εκφράζεται περίτεχνα μέσα από απλά υλικά, όπως το κοινό χαρτί και το στυλό.